Γενικώς δεν αφήνω καμιά Διεθνή Ημέρα. Μόνο πέρσι στην Ημέρα της Γυναίκας την πάτησα της έκανα δώρο πρέσα σιδερώματος.
Μόλις την είδε εξεμάνη η αχάριστη:
-Έφερες πρέσα στην υπηρέτρια για να σιδερώνει τα ρούχα του μαλάκα;
Έκτοτε σιδερώνω εγώ και σπάω το κεφάλι μου να βρω ποιος είναι ο μαλάκας που θα του σιδερώνει και τα ρούχα.
Την ημέρα της μητέρας στέλνω πάντα λουλούδια στο γηροκομείο στη μάνα μου.
Δεν αφήνω μποϋκοτάζ που να μην συμμετέχω. Κάποτε είχα να πιω αναψυκτικό πέντε μέρες! Την τσακίσαμε την εταιρία.
Φυσικά, εναντίον των μεταλλαγμένων. Αλλά το να ψωνίσω σ’ ένα πολυκατάστημα καταντά Γολγοθάς. Ώρες να διαβάζω ετικέτες ή να μυρίζω τις ντομάτες και τ’ αγγουράκια. Ένα Σάββατο ξεχάστηκα πίσω από κάτι ράφια και με κλείδωσαν μέσα. Την Δευτέρα μ’ άφησαν να φύγω αφού πρώτα με χρέωσαν ότι είχα τσιμπολογήσει. Ευτυχώς πια ανοίγουν και τις Κυριακές Μ’ έχουν πάρει χαμπάρι και πριν κλείσουν με ψάχνουν.
Προϊόντα; Μόνο Ελληνικά! Αν αφαιρέσεις κάποιες ελάχιστες εξαιρέσεις και όλως δευτερευούσης σημασίας όπως αυτοκίνητο, μηχανή, ηλεκτρικά είδη γενικώς, ρούχα, καλλυντικά, φάρμακα κλπ γιαούρτια παίρνω του Δασκαλοτέτοιου που συμπαθεί και τον Τσίπρα, αγγουράκια καλυβιώτικα και χαλβά Φαρσάλων. Α και μπισκότα ελληνικά. Τα διπλογεμιστά με την διπλοτιμή.
Μόνο με κάτι προφυλακτικά χρωματιστά ελληνικής κατασκευής την πάτησα μια φορά. Κυκλοφορούσε η άλλη με μπλαβιά χείλη και τρέχαμε στους γιατρούς. Τελικά ήταν που ξέβαφαν.
Είμαι και ζωόφιλος. Όχι, σπίτι δεν έχω ζώο. Έχω παιδιά όμως. Αλλά γενικώς τα υπερασπίζομαι. Τα ζώα. Κι εντάξει να ‘ναι άνθρωπος και να πάσχει το αντέχω, το καταλαβαίνω. Έχει δυνατότητες ν’ αμυνθεί. Αλλά το ζώο; Τι το πατάς το μυρμηγκάκι ρε; Κι εσύ άνθρωπέ μου τι αφήνεις το κωλόπαιδο και βγάζει τα φτερά απ’ τις μύγες; Δεν καταλαβαίνεις πως θα ‘χει ζοφερό μέλλον; Ή στη φυλακή ή βιολόγος.
Στέλιος Κανάκης
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου