Ξέρετε η αλήθεια στα οικονομικά δεν είναι ούτε θέσφατο, ούτε κρυφή γνώση, φυλαγμένη για τους εκλεκτούς, ούτε όλες αυτές οι βλακείες που ακούγονται τριγύρω από τα πιο επίσημα -δυστυχώς- χείλη της χώρας.
Απλά ανοίγεις τον Προϋπολογισμό - είναι στο ίντερνετ- και βλέπεις τα νουμεράκια.
Πάμε λοιπόν:
Αλήθεια Νο 1
Εισπράττουμε περί τα 40 δις ευρώ το χρόνο και ξοδεύουμε περί τα 60.
Κατ' αναλογία είναι σαν να βγάζω 1.000 ευρώ το μήνα και να χαλάω 1.500.
Αλήθεια Νο 2
Χρωστάμε περί τα 360 δισ. ευρώ με έσοδα 40 δισ. όπως προείπα.
Κατ' αναλογία είναι σαν να βγάζω 12.000 ευρώ το χρόνο και να χρωστάω 108.000.
Αλήθεια Νο 3
Μόνο οι ετήσιοι τόκοι για τα δάνεια που έχουμε ήδη πάρει (και φάει εννοείται) είναι χοντρικά 20 δισ.
Κατ' αναλογία είναι σαν να βγάζω 1.000 ευρώ το μήνα και για τόκους στεγαστικού δανείου (χωρίς το κεφάλαιο) να δίνω περί τα 500 ευρώ.
Αλήθεια Νο 4
Για να λειτουργούμε κανονικά σαν χώρα, πρέπει κάθε χρόνο να βρίσκουμε τα κάτωθι ποσά:
1. 20 δις που είναι τα -παραπάνω- έξοδα μας (έλλειμμα)
2. 20 δις που είναι οι τόκοι των δανείων.
3. 40 δις που είναι χοντρικά και το κεφάλαιο των δανείων.
Σύνολο 80 δις.
Αναλογικά είναι σαν να βγάζω 12.000 ευρώ το χρόνο και για να διατηρούμαι στη ζωή, (και εκτός φυλακής)
Να πρέπει να βρίσκω ακόμη 24.000 κάθε χρόνο.
Ανακεφαλαίωση:
1. Είμαι ένας εργαζόμενος που βγάζω 1.000 ευρώ το μήνα.
2. Οι προσωπικές μου ανάγκες είναι περίπου 1.500 ευρώ το μήνα.
3. Τα δάνεια μου ανέρχονται σε 1.500 ευρώ το μήνα.
4. Μου λείπουν δηλαδή 2.000 ευρώ κάθε μήνα και χρωστάω ακόμη 108.000.
5. Με βλέπετε να κρατάω το σπίτι μου για πολύ καιρό ακόμα;
Με έσοδα 1.000 και έξοδα 3.000 το μήνα η μόνη επιλογή μου ήταν να καλύπτω το διχίλιαρο με νέο δανεισμό. Μέχρι τώρα οι τράπεζες με κάλυπταν.
Από δω και πέρα σταματάει η χρηματοδότηση οπότε ας εξετάσουμε τις επιλογές που έχω ως εργαζόμενος, οι οποίες είναι βασικά τέσσερις:
Επιλογή Νο 1
Να βρω 2η και 3η δουλειά αυξάνοντας τα έσοδα του (ανάπτυξη)
Επιλογή Νο 2
Να περικόψω τις ανάγκες μου και να μειώσω τα έξοδα μου (περικοπές)
Επιλογή Νο 3
Να διαπραγματευτώ με την τράπεζα το δάνειο μου με επέκταση και μείωση των δόσεων (αναδιάρθρωση)
Επιλογή Νο 4
Να πουλήσω κομμάτι της περιουσίας μου για να ξεχρεώσω μέρος του δανείου (ιδιωτικοποιήσεις)
Βασικά μπορώ να χρησιμοποιήσω από μια έως και τέσσερις επιλογές, όσο περισσότερες τόσο πιο γρήγορα θα ξεμπλέξω απ' όλα αυτά.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να δούμε τις συμβουλές των κομμάτων (όπως στην εκπομπή ''Για λογαριασμό σας'') στον εργαζόμενο της ιστορίας μας.
ΠΑΣΟΚ: Ο εργαζόμενος δεν χρειάζεται να βρει δεύτερη δουλειά, πρέπει να περικόψει 100 ευρώ από τα έξοδα του και να αναδιαρθρώσει το χρέος του. Δυστυχώς μάλλον θα αναγκαστεί να πουλήσει και κάτι.
ΝΔ: Ο εργαζόμενος χρειάζεται και 2η δουλειά ως ημιαπασχόληση, αναδιάρθρωση χρέους και πώληση περιουσίας χωρίς καμιά περικοπή εξόδων.
ΑΡΙΣΤΕΡΑ: Ο εργαζόμενος πρέπει να δουλεύει λιγότερο στην 1η δουλειά που έχει, να αυξήσει τα έξοδα του, να μην πουλήσει τίποτα και να πιστολιάσει την τράπεζα.
Βέβαια, υπάρχει και μία άλλη λύση, έξω από αυτές που προτείνουν τα πολιτικά κόμματα του Κοινοβουλίου. Μπορούμε να ζητήσουμε έλεγχο νομιμότητας του χρέους, να διεξάγουμε ανακρίσεις και δίκες για όσους προκύψει πως είναι υπαίτιοι για τη δημιουργία του χρέους ή πλούτισαν μέσα από τις διαδικασίες των εκάστοτε δανεισμών της χώρας. Στη συνέχεια και αφού φροντίσουμε να εισπράξουμε τα χρέη που έχουν άλλες χώρες προς εμάς, μπορούμε να διακανονίσουμε το υπολειπόμενο χρέος, με τέτοιο τρόπο που δεν θα χρειαστεί να χάσουμε τίποτε από την περιουσία μας. Δηλαδή, θα δουλέψουμε λίγο περισσότερο από όσο δουλεύαμε (μερικοί ίσως να δουλέψουν πραγματικά για πρώτη φορά στη ζωή τους, αφού είχαν μάθει να δουλεύουν τον κόσμο...), θα εξορθολογίσουμε τις δαπάνες μας και φυσικά θα εισπράξουμε από όσους μας χρωστάνε (που τώρα το παίζουν αφ' υψηλού) και νόμιμα φερόμενοι (σύμφωνα με τα όσα ορίζει το Σύνταγμα της χώρας και το Διεθνές Δίκαιο) θα αρχίσουμε να πληρώνουμε δόσεις που μας αναλογούν και που δεν θα καταστρέψουν την οικογένειά μας και το σπίτι μας γενικότερα.
Τα συμπεράσματα δικά σας...
Μια που έρχονται εκλογές, πολύ σύντομα μάλλον, ας απαντήσουμε μερικές ερωτήσεις που όλοι έχουν και θα κληθούν να απαντήσουν σύντομα στις κάλπες. Εξάλου είναι πράγματα πολύ πιεσμένα και δεν έχουμε καιρό για χάσιμο. Οι κάλπες θα "μιλήσουν", ο λαός θα εκφραστεί (ίσως για πρώτη φορά πραγματικά) και η χώρα θα πάρει το δρόμο της (μακριά από απώλειες εθνικής κυριαρχίας και οικονομικής υποδούλωσης για άγνωστο χρονικό διάστημα)...
Αναγνώστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου