Άκουσα το βράδυ της Δευτέρας (18/11) το πρόεδρο της Βουλής Ευάγγελο Μεϊμαράκη, να λέει ότι στην παρούσα φάση δεν κρίνει ότι χρειάζεται να μειωθούν οι βουλευτικές αποζημιώσεις για το 2014 και ότι όποιος εκ των εκλεγμένων θέλει μπορεί να μην εισπράττει το μισθό του ή να το διαθέτει όπου αυτός νομίζει …
Νομίζω ότι ζούμε το απόλυτο παραλογισμό. Αυτοί που με την πλειοψηφία τους αποφάσισαν να κόψουν στον Έλληνα την τελευταία 3ετία τουλάχιστον το 40% των αποδοχών του και οδήγησαν με την πολιτική τους 1,5 εκατ Έλληνες στην ανεργία, αποφασίζουν για τον αν θα κόψουν ή όχι και το δικό τους μισθό.
Και σίγουρα δεν αποτελεί δικαιολογία το γεγονός ότι μέχρι σήμερα οι βουλευτές έχουν ψηφίσει δύο περικοπές στις βουλευτικές τους αποζημιώσεις . Άλλωστε τα ποσά που εισπράττουν σήμερα οι βουλευτές μας και δόθηκαν στη δημοσιότητα, φαίνονται ιλιγγιώδη στον Έλληνα που προσπαθεί να συντηρήσει την οικογένεια του, να αντεπεξέλθει στα δάνεια και τις φορολογικές του υποχρεώσεις και συνήθως δεν τα καταφέρνει και εξοργιστικά στον Έλληνα άνεργο.
Θα πρέπει σε αυτό το σημείο να προσθέσουμε ότι ο Έλληνας φορολογούμενος, δεν καλείται να πληρώσει μόνο τις βουλευτικές αποζημιώσεις αλλά και τις χρηματοδοτήσεις των κομμάτων. Και φυσικά ενώ πληρώνει δέχεται και την ατάκα των πολιτικών, ότι αυξήσαμε το φόρο στο πετρέλαιο θέρμανσης γιατί δεν μπορέσαμε να πατάξουμε τη φοροδιαφυγή στο λαθρεμπόριο καυσίμων και ότι το χαράτσι έγινε μόνιμο, γιατί δεν μπορούμε να εντοπίσουμε τους έχοντες για να πληρώσουν.
Πληρώνουμε πολιτικούς και κόμματα που δεν έχουν καταφέρει μέχρι σήμερα να εισπράξουν 1 ευρώ από την θρυλική λίστα Λαγκάρντ, όταν άλλες χώρες έχουν ήδη βάλει ζεστό χρήμα στα ταμεία τους . Το 2009 η Γαλλική κυβέρνηση έβαλε στα ταμεία της 1,2 δις ευρώ η Γερμανία έβαλε στα ταμεία της 2,5 δις, οι Ισπανοί εισέπραξαν 6 δισ και οι Ιταλοί 570 εκατομμύρια ευρώ.
Επειδή στους πολιτικούς μας και δη σε αυτούς της συγκυβέρνησης , τους αρέσει να χρησιμοποιούν ως παράδειγμα και ορθώς τον ιδιωτικό τομέα, όταν ανακοινώνουν περικοπές, αξιολόγηση και απολύσεις στο δημόσιο, νομίζω ότι και οι ίδιοι θα πρέπει να καταλάβουν ότι αν εργαζόταν στον ιδιωτικό τομέα , με τις προαναφερόμενες επιδόσεις του, σε κάποιους αν δεν είχε περικοπεί δραστικά ο μισθός τους, σίγουρα θα είχαν απολυθεί.
Αντί αυτού χθες ψήφισαν κατά πλειοψηφία τη διατήρηση των προνομίων τους.
Ίσως ήρθε η στιγμή τουλάχιστον να κινηθούν οι διαδικασίες, ώστε να υπάρξει διάκριση εξουσιών. Να συζητηθεί η σύσταση μιας ανεξάρτητης αρχής που θα αποφασίζει τους μισθούς και τον αριθμό των βουλευτών και γιατί όχι και συνολικά τις αποδοχές και τις προσλήψεις στο δημόσιο τομέα.
Τουλάχιστον έτσι θα σταματήσει αυτό το νοσηρό φαινόμενο οι βουλευτές να αποφασίζουν οι ίδιοι για τα προνόμια τους. Άλλωστε κανείς δεν τους υποχρέωσε να πολιτευτούν. Όσοι θέλουν να διατηρήσουν μισθούς αυτού του επιπέδου ας τους διεκδικήσουν στον ιδιωτικό τομέα και όχι από τον Έλληνα φορολογούμενο.
Φώτης Νάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου