Τίποτα δεν με εξέπληξε σε αυτό το νέο πολιτικό σκάνδαλο με τον Μπαλτάκο, τον Κασιδιάρη, τις υποκλαπείσες συνομιλίες μεταξύ νεοναζιστών, την επιπλέον καταρράκωση του πολιτικού συστήματος...
Διατηρώ τη δυνατότητα να διυλίζω έγκαιρα το ποιόν ανθρώπων, τις ιδιότητές του, τα συμφέροντα που εξυπηρετεί, τους ρόλους που φέρει εις πέρας.
Ετσι, ο αξιότιμος κύριος Μπαλτάκος μου ήταν γνωστός εδώ και χρόνια. Οι ακροδεξιές (το λιγότερο) πεποιθήσεις του είχαν ευκρινώς προβληθεί από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 και μάλιστα όχι από εκπροσώπους κάποιων αριστερών «ολοκληρωτισμών», αλλά από στελέχη της τότε κυβέρνησης Μητσοτάκη, αμέσως μετά την αποχώρηση του Αντώνη Σαμαρά από τη σκέπη του Μητσοτάκη, τη δημιουργία της Πολιτικής Άνοιξης και την επιλογή του ως έναν από τους στενούς του συνεργάτες.
Λίγα χρόνια αργότερα, πλήθος ολυμπιακόφρονων αθλητικογράφων είχαν ορθότατα επισημάνει τα έργα και τις ημέρες του κ. Μπαλτάκου ως νομικού εκπροσώπου του Παναθηναϊκού!
Υπήρξαν επιπρόσθετα βιβλία που εξέδωσε ο νεοναζιστής αντικομουνιστής, εκδηλώσεις στις οποίες συμμετείχε ως κεντρικός ομιλητής, ζούμε πλέον στη γαμημένη κοινωνία του διαδικτύου, θα έπρεπε να είχαν ξεστραβωθεί έγκαιρα οι συνετοί αριστεροί και οι σοσιαλδημοκράτες που συνεργάστηκαν ή εξακολουθούν να συνεργάζονται με τη Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά, γνωστού επίσης από το βαθύ παρελθόν για τις ακροδεξιές, συντηρητικές και εθνικιστικές του αντιλήψεις…
Εκείνο που πραγματικά με εξέπληξε και στη σημερινή συγκυρία είναι η από την πρώτη στιγμή πρεμούρα πάρα πολλών να … προστατευθεί ο αρχηγός, ο «ηγέτης», ο Πρωθυπουργός! Σχεδόν κατά τη διάρκεια της πρώτης προβολής του επίμαχου βίντεο, ήταν πολλοί αυτοί που έσπευσαν να αθωώσουν προκαταβολικά τον Σαμαρά.
Το γεγονός ότι οι περισσότεροι μεταξύ αυτών ανήκαν στη συμπαθή συνομοταξία των δημοσιογράφων ας το αφήσουμε για κάποια άλλη παρέμβαση…
Αυτό τον συρφετό άκριτων υπερασπιστών του εκάστοτε ηγέτη δεν μπόρεσα ποτέ μου να χωνέψω και παρόλα αυτό εξακολουθεί να με «ρίχνει από τα σύννεφα»!
Το πρόλαβα ως έφηβος, τόσο με τους αείμνηστους Κωνσταντίνο Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου (πολλοί άλλωστε εξακολουθούν να ζουν ως … επιτετραμμένοι λιβανιστές τους), ενώ το έζησα ως επαγγελματίας δημοσιογράφος και τον Μητσοτάκη και με τον Σημίτη και με τον Κώστα Καραμανλή και τον Γιώργο Παπανδρέου – σε πολύ μικρότερη ένταση ορισμένοι ένιωσαν την ανάγκη να το κάνουν ακόμα και με τον Παπαδήμο!
Κάποιοι στους οποίους με ευκολία η Ιστορία καταλόγισε «ολοκληρωτισμό» χάρισαν στην ανθρωπότητα το περίφημο «Η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει μόνο να είναι αλλά και να φαίνεται έντιμη».
Δηλαδή, όσοι διαχειρίζονται εξουσία, αποφασίζουν για τους πολίτες ερήμην των πολιτών, πρέπει προκαταβολικά και αενάως να ελέγχονται χωρίς να ισχύει για τους συγκεκριμένους το «αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίον», αυτού δηλαδή που πρόσφεραν στην ανθρωπότητα μη ολοκληρωτικά καθεστώτα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου