Γιγαντιαίοι αρουραίοι, στο μέγεθος των αγελάδων ή ακόμη μεγαλύτερο, θα μπορούσαν μια μέρα να βαδίζουν στη Γη...
Επιστήμονες στη Βρετανία υποστηρίζουν ότι αυτό το τρομακτικό σενάριο, μπορεί να πραγματοποιηθεί στο μέλλον, καθώς τα τρωκτικά θα γίνονται όλο και μεγαλύτερα «αντικαθιστώντας» τα θηλαστικά που αφανίζονται. Η μελέτη τους έδειξε ότι τα τρωκτικά θα φθάσουν να καταλαμβάνουν ένα «σημαντικό κομμάτι» του οικολογικού κενού.
«Τα ζώα θα εξελιχθούν με το χρόνο σε οποιεσδήποτε μορφές τους επιτρέψουν να επιβιώσουν και να αποκτήσουν απογόνους», υποστήριξε μιλώντας στον Independent της Βρετανίας ο Γιαν Ζαλάσιεβιτς από το πανεπιστήμιο του Λέστερ. «Για παράδειγμα, κατά την κρητιδική περίοδο, όταν ζούσαν οι δεινόσαυροι, υπήρχαν θηλαστικά, τα οποία όμως ήταν πολύ μικρά - είχαν μέγεθος αρουραίου και ποντικού - καθώς οι δεινόσαυροι καταλάμβαναν τις μεγαλύτερες οικολογικές θέσεις. Μόνο όταν οι δεινόσαυροι αφανίστηκαν αυτά τα μικροσκοπικά θηλαστικά εξελίχθηκαν σε πολλές διαφορετικές μορφές, ανάμεσά τους κάποιες πολύ μεγάλες και εντυπωσιακές: βροντοθηρία, άλογα, μαστόδοντες, μαμούθ, ρινόκερους κ.ο.κ.»
Ο Ζαλάσιεβιτς πιστεύει ότι με την πάροδο του χρόνου, τα σημερινά ποντίκια θα φθάσουν να θυμίζουν σε μέγεθος το καπιμπάρα ή υδρόχοιρο, το οποίο είναι σήμερα το μεγαλύτερο τρωκτικό του πλανήτη, φθάνοντας έως και τα 80 κιλά. «Οι αρουραίοι αποτελούν ένα από τα καλύτερα παραδείγματα ζώων που οι άνθρωποι έχουμε βοηθήσει να εξαπλωθούν σε ολόκληρο τον κόσμο και τα οποία έχουν προσαρμοστεί επιτυχώς σε πολλά από τα νέα περιβάλλοντα, όπου έχουν βρεθεί», επισημαίνει ο ίδιος θέλοντας να δείξει γιατί η πρόβλεψή του δεν είναι τόσο ακραία όσο ακούγεται.
Σύμφωνα με τους ερευνητές του Λέστερ, παραδείγματα γιγαντισμού στο παρελθόν μπορούν να δώσουν μια εικόνα για το μέλλον. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι το Josephoartigasia monesi, ένα είδος τρωκτικού που έζησε πριν από 4 εκ. έως 2 εκ. χρόνια στη Νότιο Αμερική, ζύγιζε πάνω από ένα τόνο και ήταν μεγαλύτερο από ταύρο.
Επιστήμονες στη Βρετανία υποστηρίζουν ότι αυτό το τρομακτικό σενάριο, μπορεί να πραγματοποιηθεί στο μέλλον, καθώς τα τρωκτικά θα γίνονται όλο και μεγαλύτερα «αντικαθιστώντας» τα θηλαστικά που αφανίζονται. Η μελέτη τους έδειξε ότι τα τρωκτικά θα φθάσουν να καταλαμβάνουν ένα «σημαντικό κομμάτι» του οικολογικού κενού.
«Τα ζώα θα εξελιχθούν με το χρόνο σε οποιεσδήποτε μορφές τους επιτρέψουν να επιβιώσουν και να αποκτήσουν απογόνους», υποστήριξε μιλώντας στον Independent της Βρετανίας ο Γιαν Ζαλάσιεβιτς από το πανεπιστήμιο του Λέστερ. «Για παράδειγμα, κατά την κρητιδική περίοδο, όταν ζούσαν οι δεινόσαυροι, υπήρχαν θηλαστικά, τα οποία όμως ήταν πολύ μικρά - είχαν μέγεθος αρουραίου και ποντικού - καθώς οι δεινόσαυροι καταλάμβαναν τις μεγαλύτερες οικολογικές θέσεις. Μόνο όταν οι δεινόσαυροι αφανίστηκαν αυτά τα μικροσκοπικά θηλαστικά εξελίχθηκαν σε πολλές διαφορετικές μορφές, ανάμεσά τους κάποιες πολύ μεγάλες και εντυπωσιακές: βροντοθηρία, άλογα, μαστόδοντες, μαμούθ, ρινόκερους κ.ο.κ.»
Ο Ζαλάσιεβιτς πιστεύει ότι με την πάροδο του χρόνου, τα σημερινά ποντίκια θα φθάσουν να θυμίζουν σε μέγεθος το καπιμπάρα ή υδρόχοιρο, το οποίο είναι σήμερα το μεγαλύτερο τρωκτικό του πλανήτη, φθάνοντας έως και τα 80 κιλά. «Οι αρουραίοι αποτελούν ένα από τα καλύτερα παραδείγματα ζώων που οι άνθρωποι έχουμε βοηθήσει να εξαπλωθούν σε ολόκληρο τον κόσμο και τα οποία έχουν προσαρμοστεί επιτυχώς σε πολλά από τα νέα περιβάλλοντα, όπου έχουν βρεθεί», επισημαίνει ο ίδιος θέλοντας να δείξει γιατί η πρόβλεψή του δεν είναι τόσο ακραία όσο ακούγεται.
Σύμφωνα με τους ερευνητές του Λέστερ, παραδείγματα γιγαντισμού στο παρελθόν μπορούν να δώσουν μια εικόνα για το μέλλον. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι το Josephoartigasia monesi, ένα είδος τρωκτικού που έζησε πριν από 4 εκ. έως 2 εκ. χρόνια στη Νότιο Αμερική, ζύγιζε πάνω από ένα τόνο και ήταν μεγαλύτερο από ταύρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου