Ξέχασες ρε μάγκα…

Ξέχασες ρε μάγκα…
Πολύ εύκολα ξέχασες!
Και δικαιώνεις αυτούς που σε βιάζουν κατ’ επανάληψη…
Εσύ ο κατ’ επανάληψη βιασθείς… 






Ξέχασες ρε μάγκα…
Πολύ εύκολα ξέχασες!
Και δικαιώνεις αυτούς που σε βιάζουν κατ’ επανάληψη…
Εσύ ο κατ’ επανάληψη βιασθείς… 
Κι αυτοί οι κατ’ επανάληψη βιαστές!
Ξέχασες… 
Ξέχασες ¨εθνάρχες¨ του παρελθόντος που σε ξεπούλησαν …
Ξέχασες ¨ηγέτες¨ του παρελθόντος που σε εξαγόρασαν… 
Ξέχασες ¨σωτήρες¨ του παρελθόντος που σε ξεγέλασαν…
Ξέχασες ¨πολιτικούς¨ του παρελθόντος που σε ξευτέλισαν… 
Και είσαι πάλι εδώ μάγκα μου… από δω που άρχισες… στο μηδέν!
Κι έλεγε ο παππούς σου στο πατέρα σου… «πρόσεχε παιδί μου… είναι όλοι ίδιοι!»
Και ο παππούς… στήριζε τους ίδιους …
Κι έλεγε ο πατέρας σου σε σένα… ««πρόσεχε παιδί μου… είναι όλοι ίδιοι!»
Και ο πατέρας σου… στήριζε τους ίδιους…
Και λες εσύ στο παιδί σου… «πρόσεχε παιδί μου… είναι όλοι ίδιοι!»
Και εσύ… στηρίζεις τους ίδιους… 
Και τώρα μου ζητάς να σε σώσω… γιατί τώρα δεν πρόκειται για σένα…
για τον πατέρα σου…
για τον παππού σου…
Τώρα πρόκειται για το παιδί σου! και θες τουλάχιστον να σώσεις αυτό!
Και μου ζητάς να το σώσω…
Οκ… θα το κάνω! 
Υπό έναν όρο…
Θα πρέπει να μου επιστρέψεις… Πατρίδα, Περηφάνια, Αξιοπρέπεια, 
Και γω… θα σου χαρίσω τη σωτηρία του παιδιού σου…
Και ένα αξιοπρεπή θάνατο για σένα! … να σε σώσω απ’ τη ντροπή σου…
Και το παιδί σου από σένα! 

Νῦν ὑπὲρ πάντων ἀγών! ποίηση: χάρης καφετζόπουλος


Πηγή